Φυσικό και αγροτικό τοπίο συνυπάρχουν αρμονικά στο κτήμα Μερκούρη, αμπελώνες, εσπεριδοειδή, ελαιώνας με αγριολούλουδα, δασικά δέντρα , θάμνοι και πινελιές καλλωπιστικών φυτών .
Η αισθητική, η ηρεμία, τα αρώματα, δεν μπορεί να μην αντικατοπτρίζονται στους καρπούς αυτής της γης και τα προϊόντα της. Οι άνθρωποι που διαμόρφωσαν το τοπίο στο βάθος του χρόνου είχαν τη παιδεία να συνδυάσουν τη βλάστηση, να χρησιμοποιήσουν υλικά που δηλώνουν την εντοπιότητα, την ιστορική αξία του κτήματος, την ντόπια αρχιτεκτονική. Οι όποιες επιρροές ενσωματώνονται πλήρως στο χώρο και του δίνουν αρχοντική υπόσταση.
Σκέφτηκα πως αν υπάρχει παράδεισος δεν μπορεί να είναι αλλού παρά μόνο εδώ. Ο άνθρωπος έχει τη ευκαιρία να αφουγκράζεται, να οσφραίνεται, να γεύεται αλλά παράλληλα να παρεμβαίνει με σεβασμό στη γη.
Αρχικά το 1864 καλλιεργήθηκε κορινθιακή σταφίδα ενώ λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε η ποικιλία ρεφόσκο που το μπρούσκο κρασί της γίνεται γρήγορα προϊόν εξαγωγής. Σήμερα καλλιεργούνται και άλλες ποικιλίες τόσο μέσα στο βασικό αμπελώνα όσο και σε δυο αμπελώνες της ευρύτερης περιοχής. Ο ελαιώνας φυτεύτηκε στο πιο άγονο τμήμα του κτήματος και σήμερα αριθμεί 1200 ελαιόδεντρα ποικιλίας κορωνείκη.
Τόπος χαρισματικός που δεν πρέπει να χάσει κανείς την ευκαιρία να επισκεφτεί αν βρεθεί κοντά στον Πύργο Ηλείας. Εμείς πάντως ευχαριστούμε τη φίλη μας και συνάδελφο Γεωργία Γκομώλη για την ιδέα που είχε να μας ξεναγήσει στο κτήμα που εκτός από ηρεμία και ομορφιά μας γέμισε αισιοδοξία.
Κείμενο-φωτο
Κατσογιάννη Σταυρούλα
Γεωπόνος Αρχιτέκτων τοπίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου