Ένα πετυχημένο πάρκο
Tο άλσος της Ν. Σμύρνης λειτουργεί σαν πάρκο γειτονιάς και προσφέρει αναψυχή, άθληση, πολιτισμό και υγεία στους επισκέπτες του.
Tο άλσος της Ν. Σμύρνης λειτουργεί σαν πάρκο γειτονιάς και προσφέρει αναψυχή, άθληση, πολιτισμό και υγεία στους επισκέπτες του.
Η έκταση του μόλις πενήντα στρέμματα με ξηροφυτική κυρίως βλάστηση πεύκα, κουκουναριές, κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι και διάσπαρτους θάμνους όπως βιβούρνα, ιουστίτσιες, πυράκανθα. Η διαμόρφωσή του άρχισε το 1926 όταν η Ν Σμύρνη δεν ήταν παρά ένα αραιοκατοικημένο προάστιο της Αθήνας από πρόσφυγες με 210 κατοίκους.
Από τότε άλλαξαν πολλά, οι άνθρωποι πλήθηναν, τα σπίτια παραψήλωσαν, τα αυτοκίνητα πολλαπλασιάστηκαν, η χρήση του πάρκου μάλλον άλλαξε γιατί διαφοροποιήθηκαν οι ανάγκες των περίοικων.
Το καλοκαίρι του 2007 ολοκληρώθηκε η ανάπλασή του και σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για τους ανθρώπους που αγαπούν τον αθλητισμό γιατί προσφέρει καλοστρωμένα μονοπάτια με ήπιες κλίσεις για όσους θέλουν να τρέξουν, διαθέτει ποδηλατόδρομο περιμετρικά σε όλη την έκταση του άλσους, υπαίθριο γυμναστήριο με σύγχρονα όργανα και οργανωμένο παιδότοπο.
Φαίνεται ότι η απαγόρευση της εισόδου στα σκυλιά έχει συντελέσει πολύ στην καθαριότητα του χώρου, ενώ η απλότητα και λιτότητα του σχεδιασμού του λειτουργούν χαλαρωτικά και αγχολυτικά πάνω στους ανθρώπους που το επισκέπτονται.
Κάθε Σεπτέμβριο διοργανώνονται από το δήμο οι «Ιωνικές Γιορτές», πολιτιστικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν θεατρικές, μουσικές, χορευτικές παραστάσεις, φεστιβάλ καραγκιόζη. Δεν θα ξεχάσω γύρω το καλοκαίρι του 91, την πρωτοποριακή παράσταση «Τρωίλος και Χρυσιίδα» υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Κακλέα που είχα παρακολουθήσει τότε στο χώρο των εκδηλώσεων του άλσους.
Επίσης, διοργανώνονται εκδηλώσεις άλλων φορέων της πόλης όποτε το ζητήσουν ποδηλάτες, φυσιολάτρες, ο σύλλογος φίλων Άλσους και αθλητών δρόμου αντοχής.
Τα έργα αυτά είναι πρωτότυπα και στην πλειοψηφία τους τα εμπνεύστηκαν και τα ονειρεύτηκαν οι δημιουργοί τους μέσα στο άλσος.
Το σίγουρο είναι ότι αυτός ο τεχνητός παράδεισος προσφέρει τη διαφυγή και τον απεγκλωβισμό από τόπους, καταστάσεις, πρόσωπα με ασφάλεια και το μόνο που ζητάει είναι την προσοχή μας.
κείμενο-φωτο
Κατσογιάννη Σταυρούλα
γεωπόνος - αρχιτέκτων τοπίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου